Jedną z najważniejszych konsekwencji teorii względności jest równoważność masy i energii. Mówi ona, że energia spoczynkowa ciała równa się masie spoczynkowej ciała pomnożonej przez kwadrat prędkości światła. Wykazał, że światło porusza się z największą prędkością we wszechświecie i udowodnił, że przy podróżowaniu z szybkością zbliżoną do prędkości światła czas zwolniłby swój bieg a masa zwiększyła.

Einstein za swój punkt wyjścia przyjął dwie takie zasady: stałą prędkość światła i pochodzącą od Galileusza zasadę względności ruchu. Ta druga stanowi jądro całej fizyki i głosi, że nie można odróżnić stanu spoczynku od ruchu ze stałą prędkością. Galileusz ilustrował ten postulat mówiąc, że przebywając wewnątrz kabiny statku pozbawionej okien nie jesteśmy w stanie określić, czy płynie on po spokojnym morzu, czy też stoi zacumowany w porcie.